bir hayali inşa etmek..

Dave Herrle Westbrook, Connecticut'ta yaşayan bir marangoz. Kendi söylemlerine göre uzun zaman "normal" biri olma konusunda güçlük çekmiş. Okuduğu okuldan, derslerini yapmak zorunda kaldığı o küçük sıradan ve bu süreçlerin her dakikasından nefret ettiğini söylüyor. Fakat 2007'de bir orman yürüyüşüne katılmış ve tam anlamıyla hayatı değişmiş. "Bu olay başıma 67 yaşımda değil de 27 yaşımda geldiği için şanslıyım" diyor. Çünkü ormanda geçirdiği o kısa zaman dilimi bile ona yeni bir perspektif sağlamış ve doğallığın/basitliğin faydalarını ilk kez gerçek anlamıyla fark etmiş. ve tam da orada kendi kendine, yaşamını hoşlanmadığı bir işi yaparak geçirmeyeceğine dair söz vermiş. 

David kendine verdiği bu sözü; oldukça Waldenvari bir hayalle, ormanın ortasında düşlerinin evini inşa ederek tutmuş. İşin güzel yanı, nişanlısının da bu hayale ortak olması ve orman evini geleceklerini kurmak için güzel bir başlangıç olarak görmeleri olmuş. 

Çoğunluğu ahşap olan evin inşa aşamasında David'in bir marangoz olarak çok da zorlandığını zannetmiyorum. Bunun yanında çokça atık malzemeyi de geri dönüştürüp kullanmışlar. Tüm inşaat ne kadar sürmüş ve ne kadara mal olmuş dersiniz? Yanıt şaşırtıcı: yalnızca 6 haftada ve 4000 dolar gibi bir maliyetle hayallerini gerçekleştirmişler. Muhteşem değil mi? Geriye içini tasarlamak kalınca işin asıl keyifli kısmı başlamış olmalı, çünkü gerçekten hem sade hem sıcacık bir yuva yaratmayı başarmışlar.. Önündeki verandaya da diyecek yok doğrusu. Orada durup, çayınızı kahvenizi yudumlarken duyacağınız kuş seslerini hayal edebiliyor musunuz?

Tüm bunların "hayatım boyunca hoşlanmadığım hiçbir işi yapmayacağım" sözüyle ne ilgisi var derseniz: David bu deneyimden sonra, artık küçük ahşap evler inşa ederek hayatını kazanmaya başlamış ve çok mutlu. Bir yandan hayallerinin temel taşını kendi elleriyle inşa edip, diğer yandan hayatta ne istediğini bulup geçimini ondan sağlamak kadar güzel "bir taşta iki kuş" olabilir mi?

 *fotoğraflar şu siteden alıntıdır.